Tabi ki zararlı değildir. Hatta bu işlemi temel alan anabilim dalı dahi vardır. Diş taşları bütün dişeti hastalıklarının etken faktörüdür. Nihai itibarı ile ağızdan bilinçli ve ehil ellerce uzaklaştırılması gerekir. Ancak ''nasılsa diş hekimim temizler'' mantığı ile ağız hijyen uygulamalarından uzak durmak her işlemden sonra diş taşı birikimine çanak tutar. Önemli olan diş taşlarını temizletmek değil, dişleri temiz tutmaktır. Çünkü diş taşı temizliği kozmetik bir iş değil, bir tedavi biçimidir.

Diş macunu konusunda bir hekimin herhangi bir markaya angajmanı etik olmayacaktır. Zaten önemli olanda hangi macunla temizlik yaptığınız değil, mekanik temizlik prosedürlerini ne ölçüde yerine getirdiğinizdir. Hekiminizin size marka önermemesi size bir şey kaybettirmeyecektir. Herhangi bir diş macunu işinizi görecektir. Çünkü su ile yapılan fırçalamalar bile önemli ölçüde yeterlilik gösterebilir.

İmplantlar, kaybedilen dişlerin yerine yerleştirilen, titanyumdan yapılmış yapay diş kökleridirler ve lokal anestezi altında çok kısa süren bir operasyonla çene kemiğine yerleştirilirler. Bu yapay diş kökü üzerine yapılacak çeşitli tip sabit yada hareketli protez sayesinde ideal estetik, sağlık ve fonksiyon kriterlerine ulaşılmaya çalışılır. Ağızda ömür boyu sorunsuz fonksiyon görmeleri amaçlanan implantlar, yüzeyleri özel işlemlerden geçirildiği için kemiğe özel bir bağ oluşturarak mekanik ve hücresel tutunurlar. Bağlantının oluşması için 3-6 ay arasında beklenmesi en ideal yöntemdir.

Diş eti hastalıklarının ilk ve en önemli belirtisi dişeti kanamasıdır. Dişetlerinde renk, şekil bozuklukları ve ağız kokusu ile kendini daha da belli eder. Sağlıklı dişeti gülkurusu açık pembe renktedir. Dişe ve kemiğe sıkıca yapışmış olup, portakal kabuğuna benzer parlak - pütürlü bir görünümü vardır. Dişeti hastalığının temel nedeni bakteri plağı denen dişe sıkıca tutunmuş, yapışkan saydam bir tabakadır. Tırnağınızla dişinizin üzerini kazıyarak plağı fark edebilirsiniz. Bakteri plağı kaldırılmazsa sertleşir ve diş taşı ya da tartar olarak isimlendirilen birikintiler oluşur. Plaktaki bakteriler tarafından üretilen toksinler (zararlı maddeler) dişetlerine zarar verir. Toksinler dişetlerinin etrafındaki destek dokularını yıkar, dişlerden uzaklaşır, oluşan periodontal ceplerde daha fazla bakteri plağı birikir. Periodontal hastalık geliştikçe cepler daha da derinleşir. Bakteri plağı dişlerin açığa çıkmış kök yüzeylerine yapışır. Dişlerin kemik desteği yok olur ve tedavi edilmeyen dişler sallanmaya başlar ve sonunda çekilmek zorunda kalırlar.